ارزیابی شاخص های توسعه صنعت مبلمان پیش ساخته در ایران

روند فزاینده واردات مبلمان به کشور طی سال های 1383 تا 1390 نشان می دهد که صنعت مبلمان ایران به تدریج در حال از دست دادن بازار داخلی و واگذاردن آن به عمده کشورهای صادر کننده مبلمان منجمله چین، ترکیه و مالزی بوده است. از آنجا که مزیت قیمتی از جمله مهمترین راهبردهای نفوذ مبلمان خارجی به بازار کشور محسوب می شود، تولید محصولاتی با قیمتی رقابتی و کیفیت قابل قبول مانند مبلمان پیش ساخته، از جمله راهکارهایی است که تولیدکنندگان می توانند با استفاده از آن به حفظ و توسعه سهم خود از بازار پرداخته و از تسلط تولیدکنندگان خارجی بر بازار کشور جلوگیری کنند. هدف از این تحقیق، معرفی بازار بالقوه صنعت مبلمان پیش ساخته به سرمایه گذاران صنعت مبلمان ایران، تعیین شاخص های کیفی و کمی موثر بر توسعه این صنعت در کشور و همچنین تعیین درجه اهمیت هر یک از این شاخص ها می باشد. برای این منظور پس از بررسی ها و مطالعات اولیه، مرور منابع و مصاحبه با تنی چند از صاحبان صنایع مبلمان و کارشناسان مرتبط ، 42 شاخص کلیدی صنعت مبلمان پیش ساخته شناسایی گردیدند که در 5 گروه کلی اقتصادی، مدیریتی، بازاریابی فروش، فنی- تکنولوژیک و زیربنایی تقسیم شدند. برای آنالیز و رتبه بندی شاخص ها مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) مطابق با پرسشنامه ای که تنظیم، ارزیابی و تحلیل شده، به کار گرفته شد. نتایج نشان داد زیرشاخص های نوآوری در بازاریابی، نوآوری در طراحی، مدیریت عملیات، مدیریت لجستیک، نوآوری در مواد اولیه، ارتقاء محصول ، رضایت مشتری، نوآوری در تکنولوژی و فرآیند تولید، برندسازی، قیمت گذاری، نوآوری در بسته بندی و زنجیره تأمین مواد اولیه به ترتیب دارای بالاترین اولویت ها برای توسعه صنعت مبلمان پیش ساخته در ایران هستند.